Faktura uproszczona jest dokumentem sprzedaży, który przedsiębiorca może wystawić w celu udokumentowania wykonanych przez siebie czynności. Czym różni się faktura uproszczona od klasycznej faktury VAT i kiedy można ja wystawić?

Transakcje na mniejsze kwoty

Przede wszystkim fakturę uproszczoną można stosować do dokumentowania mniejszych transakcji, których łączna kwota nie przekracza wartości 450zł, lub 100 euro. Jeżeli sprzedaż, bądź wykonana usługa opiewa na większą kwotę trzeba wystawić Fakturę VAT.

Ewentualnie rolę faktury uproszczonej może pełnić paragon fiskalny pod warunkiem, że znajdzie się na nim NIP nabywcy. Oczywiście w tej sytuacji również należy pamiętać o maksymalnej wartości jaka może widnieć na dokumencie.

Jakie dane na fakturze uproszczonej?

Aby taka faktura została wystawiona zgodnie z przepisami, musi zawierać określone dane obu stron transakcji. Są to:

numer faktury,
dane sprzedawcy,
numer NIP nabywcy,
data wystawienia oraz sprzedaży (jeżeli jest różna od daty wystawienia),
nazwa towaru/usługi,
kwotę należności.

Czyli w odróżnieniu od klasycznej faktury, nie trzeba zamieszczać na niej pełnych danych nabywcy, wartości netto, stawek VAT oraz ilości i miar nabywanych towarów lub usług.

Ważnym jest jedynie aby faktura uproszczona zawierała informacje dotyczące wartości podatku VAT dla poszczególnych stawek.

Tak jak wcześniej wspomniano, paragon fiskalny może być traktowany jako faktura uproszczona jeżeli znajdzie się na nim numer pozwalający zidentyfikować nabywcę jak podatnika – czyli jego numer NIP. Wszystkie w/w pozostałe dane powinny standardowo znaleźć się na wydruku paragonu fiskalnego.

Kiedy nie można wystawić faktury uproszczonej

Przepisy ustawy o podatku VAT określają sytuację, w których nie można stosować faktury uproszczonej do dokumentowania realizowanych transakcji. Tego typu dokumentu nie wystawiamy w sytuacji:

Dostawy dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej – czyli osób prywatnych.
Gdy prowadzimy sprzedaż wysyłkową (zarówno z terytorium jak i na terytorium kraju).
Dostawy towarów w ramach wspólnoty Unii Europejskiej.
Dostawy towaru lub świadczenia usług, które podlegają opodatkowaniu w innym państwie UE a obowiązek zapłaty podatku spoczywa na nabywcy.